رشته ای از معماری داخلی ساختمان است که برای پوشش سقف اصلی (زیر سقف) بکار میرود. از پیشینه این رشته اطلاعات موثقی در دست نیست.معلوم نیست اولین کسانی که از سقف کاذب استفاده کرده اند چه قدر از کاربردهای مختلف این حرفه آگاهی داشتند اما سقف کاذب در زمانی کوتاه جای خود را در صنعت ساختمان پیدا کرد .
سقف کاذب می تواند بصورت گچی –چوبی–فلزاترنگین- پیویسی–شیشهای – آهنی –ورقهایفلزیروکشدار–آلومینیومی–کامپوزیتوغیرهنصبشودکه در هر صورت قابلیت اجراء به صورت واحد ویا با هم را داراست. حضور سقف کاذب در ساختمان دغدغه پوشش و مخفی نگه داشتن عوامل زیر سقف را از بین می برد که یکی از ویژگیهای این رشته ساختمانی نیز هست.
سقف کاذب در مواردی که ذکر می شود قابلیت خود را بروز می دهد :
عبور تاسیسات- آکوستیک کردن- دکوراتیو- سبک کردن ساختمان در برجها- هدایت و جلوگیری از اتلاف دما و رطوبت- نورپردازی مناسب با شرایط کار و زندگی و….
پوشش مهمترین کارکرد سقف کاذب است، بعد از آن دکوراتیو و رنگ آمیزی و نورپردازی قرار می گیرند. سقف کاذب همپای رشته های مختلف ساختمانی و صنایع دیگر رشد کرده و به پویایی رسیده است. جزو صنایع فلزی وساخت و ساز است که در ساختمان کاربرد دارد.
صنعت نوین ساختمان به خوبی این رشته را به خدمت گرفته و از آن بهره می گیرد. تولید انبوه آن هم مقرون به صرفه است که خود این مسئله برای مهندسان ساختمان اهمیت زیادی دارد. طراحان سقف کاذب هم با انعطاف پذیری متریال سقف کاذب آشنایی دارند. آنها از اشکال مختلف محصولات مطلعند و این آشنایی به آنها کمک می کند نقشه های بهتری طرح کنند.
سقف کاذب ترکیبی
اجراء چند نوع سقف کاذب درکنار همدیگر ودر غالب یک طرح هندسی منظم و یا غیر منظم به همراه شکست و اختلاف سطح مختلف را سقف کاذب ترکیبی گویند .برای اجراء چنین سقفی ، طرحی مناسب با سازه های سقف کاذب الزامی است. یعنی طراح باید ازاندازه و زوایای زیر سازی و خود سقف کاذب اطلاعات کافی داشته باشد.
اجراء این گونه از سقف کاذب بسیار نمای زیبای را به وجود می آورد و رنگ بندی ( بازی با رنگ ) در سطوح مختلف و شکسته ها بسیار چشمگیر می شود.
