ارگ نوشیجان مربوط به دوره مادها- دوره هخامنشی – دوره ساسانیان است و در شهرستان ملایر، روستای شوشاب واقع شده و این اثر در تاریخ ۳ بهمن ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۷۶۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است . تپه نوشیجان در حدود ۶۰ کیلومتری جنوب همدان و ۲۰ کیلومتری شمال غرب ملایر واقع شده است که ۸۰ متر طول و ۳۰ متر عرض تپه می باشد . ارتفاع قسمت ساختمانی تپه به طور تقریبی ۱۵ متر و ارتفاع کل آن ۳۷ متر می باشد.
حفاری تپه نوشیجان را باید مطالعه یک بنای تاریخی زمان ماد دانست که برای اولین بار در ایران انجام شده است و آثار درخشانی از زمان فوق ظاهر شده است و از مطالعه قطعات سفالی مکشوفه چنین استنباط می شود که قلعه مذکور در حدود ۶۵۰ ق.م ؛ پیش از کورش کبیر احداث گردیده است و منظور از ایجاد آن علاوه بر موقعیت خاص طبیعی ،از نظر سوق الجیشی نیز حائز اهمیت بوده ؛ زیرا از جهات مختلف شهرستان های تابعه همدان از جمله نهاوند و تویسرکان و ملایر را تحت کنترل داشته است بنابراین قلعه باید در زمان ماد مربوط به یکی از سرداران قوم ماد دانست که با سربازان تحت کنترل خود ناحیه وسیعی را کنترل نموده و اهمیت منطقه ای را حفظ می نموده است .
