در لغت به معنای: طور و عمل و طرز و روش و قاعده و شیوه است.
دو نوع سبک شناسی وجود دارد:
۱‐ ایستا (static) سبک هر طبقه ای اجتماعی جدا از تغیرات دائمی خود و مداخلات سبکهای طبقات دیگرمورد توجه قرار می گیرد.
۲ – پویا (dynamic) جریان سبکها و طبقات اجتماعی الحاظ تحولات داخلی خود و مناسبات متقابلی که بایکدیگر و نیزباسایرشئون زندگی عملی و نظری جامعه دارند برسی میشود.
در مورد سبک ها و دوره های هنری و تاریخی زیانبار ترین همه ی فرضیات این است که گمان کنیم مجموعه ی قوانین ثابتی وجود دارد که به کمک آن بتوان هنر را از غیر هنر تشخیص داد و بر اساس همان قوانین ارزش و منزلت هر اثر هنری را به دقت درجه بندی کرد.خواص مطلق هنر بر آدمی پوشیده مانده است و هیچ کس نمی تواند مستقل از تاثیر زمان و محیط درباره ی آثار هنری داوری کند.
تعریف هنر به همان اندازه دشوار است که تعریف وجود آدمی.اثری را که صرفا با کمال مهارت و کوشش و تکنیک ساخته شده است را نمی توان هنر دانست مگر آنکه جهشی از تخیل در آفرینش آن به کار رفته باشد.
میکل آنژدر باره ی روش کار خود میگوید:” آزاد ساختن هیکل آدمی از مرمری که آن را در خود زندانی کرده است”…
